گزارش جلسه هفدهم شهریور + عکس

با الطاف بی کران پروردگار حلقه ای دیگر از حلقهء داستانی کویر در ساعت هفده روز سه شنبه 17 شهریور تشکیل شد. این جلسه سومین جلسه حلقه در شهریورماه نود و چهار و همچنین شصت و نهمین جلسه مستمر بود که در محل کتابخانهء حاج ملاهادی سبزواری واقع در میدان کارگر برگزار شد.

در ابتدا طبق قرار هفتهء پیش آقای ابولفضل کلاته طی نیم ساعت مختصری از تاریخ فلسفه از پیدایش تا ارسطو را مطرح کردند. در این میان توضیحات بیشتری دربارهء سقراط و افلاطون ارائه دادند و در انتها به دلیل کم بودن فرصت بحث مفصل، تعدادی کتاب جهت پیگیری دوستان علاقمند معرفی کردند.

در ادامهء جلسه، داستان «پنچ طبقه» اثر خانم باغانی که در وبلاگ هم قرار گرفته بود، مورد نقد واقع شد که در ادامه می آید. خانم کاظمی و بهمنش نام داستان را بی ارتباط به مضمون اثر و نامناسب دانستند. همچنین گفتند شروع داستان در جلب مخاطب موفق نیست و لحن راوی برجسته و جذاب نمی باشد. آقای کی قبادی در قسمت تعلیق داستان صحبت کردند و حدود هشت نکته برای ایجاد تعلیق ارائه دادند و اشاره کردند که داستان سرکار خانم باغانی در ایجاد تعلیق موفق نبوده است. خانم اسراری گره در داستان را زیاد و موثر ندانستند و همچنین اشاره کردند که نقطه اوجی در اثر وجود نداشت. آقای رمضانی داستان را قابل باور دانستند و وجود فضا و جوی را قابل درک خواندند. آقای فارسی نژاد  به شخصیت پردازی راوی اول شخص پرداختند که به دلیل نرفتن به سمت حدیث نفس، فقط تا حدودی شخصیت پردازی شکل گرفته بود. خانم تقوی اشاره کردند که راوی اول شخص به دلیل خوب اجرا نشدن، موفق نبوده است. مثلا دیالوگها به راوی اول شخص نمی نشست و حقیقت مانندی نداشت و از صمیم قلب راوی نبود. خانم احمدی تصویر برجسته ای در داستان ندیده بودند. آقای ابارشی پایان غیرمنتظرهء کار را نقطهء قوت و تفاوت اثر دانستند و به بعضی تصویرهای ویژه در داستان اشاره کردند. ولی تاکید کردند که این تصاویر باید زنده تر و بیشتر می بود. آقای رجبی پایان بندی را به صورت فعلی غیرقابل باور دانستند.

دوستان در ادامه کتابهایی را که طی هفتهء گذشته مطالعه کرده بودند معرفی مختصری کردند.

در نیم ساعت پایانی جلسه فرصت برای بداهه نویسی شد. دوستان با عبارتی که آقای کلاته گفته بود، بداهه نویسی کردند و در پایان جلسه هم قرائت بدون نقد داشتند. موضوع بداهه:«گرگ امروز پشت پنجره دیده نمی شد و فقط رد پایش پیدا بود.»